συμφυσιοτομία

η, Ν

ιατρ.

1. διατομή σύμφυσης

2. (ειδικά) διατομή τής ηβικής σύμφυσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. symphysiotomy < σύμφυσις + -τομία (< -τόμος < τέμνω). Η λ. μαρτυρείται από το 1897 στην εφημερίδα Ακρόπολις].